| Onze taal zit vol uitdrukkingen met het woord hand, handen of vingers. Denk maar aan: • zwaar op de hand zijn, met je handen in het haar zitten, onthand zijn • iets in de vingers krijgen, de vinger op de zere plek leggen, vingervlug zijn • bij de pinken zijn, als je hem een pink geeft… • onder de duim houden, duimen draaien, duimen dat het goed gaat Dat er zoveel zijn, is niet zo gek, want onze handen spelen een cruciale rol in ons leven. We gebruiken ze vanaf onze geboorte om de wereld af te tasten en te beïnvloeden. Zonder handen zouden we letterlijk en figuurlijk onthand zijn. Met onze handen kunnen we dingen aanraken, voelen, dragen of kapotmaken. We kunnen er andere mensen mee aanraken, strelen, wegduwen of slaan. We kunnen er “hallo”, “stop” of “kom maar” mee zeggen. Met onze vingers kunnen we wijzen, wenken of zeggen: “oké”, “peace”, “ik hou van je” of “f*ck you”. Naast al deze bewuste gebaren zijn er ook de onwillekeurige – meer subtiele – bewegingen van onze handen. Ze zijn een uitdrukking van onbewuste behoeften, gevoelens of gemoedstoestanden. Mirroring Hands is een therapievorm die volop gebruikmaakt van deze uitdrukkingskracht. De cliënt wordt uitgenodigd om de kern van het probleem in de handen te projecteren en te ervaren. De therapeut suggereert vervolgens een onbewust proces van verkenning, verwerking en verandering. Dan ontstaan er allerlei spontane reacties, bijvoorbeeld: • een hand wordt warm of koud, licht of zwaar, stijf of slap • een hand stijgt onwillekeurig op of zakt naar beneden • de handen bewegen vanzelf uit elkaar of naar elkaar toe • een vinger begint onwillekeurig te trillen Elke reactie in de handen staat symbool voor een innerlijke stap. Cliënten zijn vaak verrast door wat er spontaan opkomt aan antwoorden, inzichten en doorbraken. De handen wijzen letterlijk de weg – van probleem naar oplossing. |