Vroeger feestte ik tot diep in de nacht – met rijkelijk bier, kroketten en veel sterke verhalen.
Ooit trok ik drie maanden door Frankrijk in een oude Toyota, zonder een cent op zak. Spannend en leerzaam.
Later volgde ik een opleiding in New York en ging ik op wandelvakantie in Alaska en Peru – heel avontuurlijk.
Nu?
Ik sta op, eet een kommetje havermout en drink een mok witte thee – allebei heel gezond.
Overdag werk ik met cliënten in mijn praktijk of geef ik een training. ’s Avonds eet ik vegetarisch, maak een avondwandeling en ga op tijd naar bed.
Ook allemaal… heel gezond.
Hoe heeft het zover kunnen komen?
Nou, het is me niet overkomen – ik heb er zelf voor gekozen. Mijn pad van zelfontplooiing bracht me van de ene levensstijl naar de andere.
Wil ik terug? Zeker niet. Oké, mijn leven is saai – aan de oppervlakte. Maar op een diepere laag is het rijker dan ooit.
Mijn contacten met mensen zijn intenser.
Mijn lichaam is dankbaar voor mijn levensstijl.
Mijn werk – ook na 20 jaar – blijft me boeien.
Elke dag ben ik nieuwsgierig naar het verhaal van mijn cliënten – en het verhaal daarachter.
Elke dag observeer ik hoe hun lichaamstaal de onbewuste belevingswereld weerspiegelt.
Elke dag laat ik me verrassen door het zelfhelende vermogen van mensen.
Mijn vak – de Ericksoniaanse hypnotherapie – maakt mijn saaie leven spannend. En vervullend.
