Afgelopen week bladerde ik samen met mijn zussen en nichtje door het jubileumboek van het Elzendaal college, de middelbare school waar we ooit allemaal op zaten. Bij het bekijken van de foto’s van de leraren kwamen de verhalen los. Welke leraren waren modern en welke ouderwets? Welke waren inspirerend en welke ontmoedigend?
Ik had niet direct een leraar die eruit sprong, maar mijn leraar Frans was inspirerend genoeg om deze taal in mijn vakkenpakket op te nemen. Frans was indertijd een heel ongebruikelijk keuze voor een bèta-leerling zoals ik. Later in mijn leven switchte ik volledig van de exacte naar de sociale wetenschappen. En tegenwoordig speelt taal een hoofdrol in mijn vak. Met dank aan mijn leraar Frans!
Herinneringen aan steunende en inspirerende mensen uit je jeugd kunnen een belangrijke hulpbron zijn. Voor iemand die verwaarloost of misbruikt is kan een liefdevolle oma, een troostende vriend of die inspirerende leraar het verschil hebben gemaakt. Maar ook bij mensen die een gelukkige jeugd hadden, kan het de levendige herinnering aan hulpbronpersonen helpen om obstakels te overwinnen, problemen op te lossen en doelen te bereiken.
De eenvoudigste manier om hulpbronpersonen bij anderen op te sporen is met vragen als: ‘Wie was er voor jou op moeilijke momenten?”, “Van wie kreeg jij onvoorwaardelijke waardering of liefde? “Wie zag jouw talent lang voordat jij het zag?” Zulke directe vragen werken goed als de ander zich bewust is van de invloed van deze mensen en de herinnering eraan gemakkelijk kan oproepen.
Vaak zijn herinneringen aan mensen uit ons verleden echter vervaagd, vergeten of zelfs verdrongen en zijn alleen onbewust aanwezig. Dan is het beter om de bewuste (denkende) geest te omzeilen en rechtstreeks op het onbewuste in te spelen.
Hoe doe je dat?
Dit is bij uitstek het terrein van de Ericksoniaanse hypnotherapie. Door de lichaamstaal van de ander te observeren en te bevestigen en gebruik te maken van indirecte suggesties en metaforen komen er pareltjes uit het verleden naar boven: steunende mensen, cruciale leerervaringen en momenten van verbinding, plezier en groei. In mijn praktijk zie ik dit dagelijks gebeuren bij mijn cliënten.
